در زشتی بخل

2) ٱلْبُخْلُ عٰارٌ، وَ ٱلْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ، وَ ٱلْفَقْرُ يُخْرِسُ ٱلْفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ، وَ ٱلْمُقِلُّ غَرِيبٌ فِى بَلْدَتِهِ، وَ ٱلْعَجْزُ آفَةٌ، وَ ٱلصَّبْرُ شَجٰاعَةٌ، وَ ٱلزُّهْدُ ثَرْوَةٌ، وَ ٱلْوَرَعُ جُنَّةٌ.(حکمت3)

بخل ننگ است و ترس نقص، و نادارى زبان زيرك را از بيان دليل خود بندد، و تنگدست در شهر خود غريب نمايد، ناتوانى آفت است و صبر شجاعت، زهد ثروت است و پارسايى سپر.