پنج نکته اخلاقی

30) أُوصِيكُمْ بِخَمْسٍ لَوْ ضَرَبْتُمْ إِلَيْهٰا آبٰاطَ ٱلْإِبِلِ، لَكٰانَتْ لِذٰلِكَ أَهْلاً: لا يَرْجُوَنَّ أَحَدٌ مِنْكُمْ إِلاَّ رَبَّهُ؛ وَ لا يَخٰافَنَّ إِلاَّ ذَنْبَهُ؛ وَ لا يَسْتَحِيَنَّ أَحَدٌ مِنْكُمْ إِذٰا سُئِلَ عَمَّا لا يَعْلَمُ أَنْ يَقُولَ لا أَعْلَمُ؛ وَ لا يَسْتَحِيَنَّ أَحَدٌ إِذٰا لَم يَعْلَمِ ٱلشَّىْءَ أَنْ يَتَعَلَّمَهُ؛ وَ عَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّ ٱلصَّبْرَ مِنَ ٱلْإِيمٰانِ كَالرَّأْسِ مِنَ ٱلْجَسَدِ، لا خَيْرَ فِي جَسَدٍ لا رَأْسَ مَعَهُ، وَ لا فِي إِيمٰانٍ لا صَبْرَ مَعَهُ.(حکمت79)

شمايان را به پنج چيز سفارش كنم كه اگر براى به دست آوردن آنها بر مركبهاى بادپاى سخت برنشينيد، سزاست: هيچ يك از شما چشم اميدش جز به پروردگار نباشد؛ و جز از گناه او نهراسد؛ و آنگاه‌كه از كسى دربارة چيزى كه نداند پرسند، شرم نكند كه گويد ندانم؛ و هيچ‌كس از يادگيرى شرم نكند؛ و بر شما باد به صبر، كه صبر از ايمان چون «سر» از «بدن» است؛ و در پيكرى كه سر نباشد خيرى نيست، همان‌گونه در ايمانى كه صبر نباشد خيرى نخواهد بود.